arcam

Danny studeerde Bouwkunde aan HTS Haarlem en architectuur aan de Technische Universiteit Delft, beluisterde er een lezing van Ton Venhoeven en solliciteerde direct bij het bureau. Sinds 1998 ontwerpt hij bij VenhoevenCS de mobiliteitsprojecten – bruggen, stations, stallingen, knooppunten – als project op zich én als aanjager van gebiedstransformatie van zo verleidelijk mogelijke stukken stad.

“…zich met een open blik wijdt aan de uitdagingen en ontwerpvraagstukken van de toekomst.”

“Voor mij is IJboulevard het belangrijkste project dat nu wordt gerealiseerd. Dat is die (semi) drijvende onderwater-fietsenstalling achter Amsterdam Centraal Station waarvoor afgelopen week die enorme betonnen constructies over het IJ werden ingevaren. We maken daarmee echt een spectaculaire ruimte in de stad. Door de fietsenstalling onder water te leggen, is erbovenop namelijk ruimte voor een nieuwe, openbare plek voor reizigers, toeristen en toevallige voorbijgangers. Over iets meer dan een jaar kunnen we hier 4.000 fietsen stallen die dus niet meer op straat in het zicht staan. En dan is er de aandacht voor het onderwaterleven; we zorgen voor beschermde plekken waar vissen kunnen schuilen en paaien en waar planten groeien in biohutten.”

“Op de tekentafel liggen nu meerdere campus-masterplannen: BioScience Park MORE Leiden, ArenaPark Hilversum, Corda Campus Hasselt en Health Campus ZOL in Genk. Het zijn complexe opgaven. Deze knooppunten van kennis zijn namelijk voortdurende ontwikkelende living labs. Zo’n innovatiedistrict vraagt dus om een adaptieve strategie en een dynamisch proces met alle stakeholders.

Idealiter wordt een campus ontwikkeld op een kruispunt van OV en midden in netwerken van kennis en energie. Essentieel is dan een centrale mobiliteitshub zodat het openbaar gebied aantrekkelijk wordt ingericht voor actief en divers gebruik – want zo’n kennis-ecosysteem is toch bij uitstek een sociaal gebeuren, een wijk op zich.”

“Mijn persoonlijke missie is om van de stad een fijne en gezonde plek te maken. De kwaliteit van de openbare ruimte is daarbij essentieel. Met aandacht voor voetgangers in de stad en voor openbare, levendige en aantrekkelijke plinten in gebouwen wil ik bijdragen aan die kwaliteit. We staan voor meer lopen en fietsen, meer en beter OV; de auto moet echt plaats gaan maken. Qua werkwijze zie ik het als mijn missie om projecten integraal aan te pakken.

Het bureau bestaat daarom uit architecten, stedenbouwers, interieurontwerpers, technisch specialisten en duurzaamheids- en BIM-experts, met uiteenlopende achtergronden en inmiddels een groot aantal nationaliteiten. Juist die aanvullende invalshoeken binnen projectteams zorgen ervoor dat oplossing innovatief en verrassend zijn. En dat wordt nog verder versterkt door ook buiten ons bureau op te trekken met de besten. Een goed ontwerp is toch altijd een gezamenlijke prestatie; het resultaat van goed overleg tussen opdrachtgever, gebruikers, architecten, aannemer en andere adviseurs.”

Na haar studies architectuur aan de l’École Supérieure des Arts et Industries de Strasbourg (ENSAIS) en aan TU Delft brachten haar fascinatie voor de Nederlandse architectuur, en ja ook de liefde, Cécilia naar Amsterdam. In 2003 trad ze er toe tot het VenhoevenCS-team en sinds 2014 exporteert Cécilia haar knowhow naar geboorteland Frankrijk.

“…overtuigd is van de sleutelrol van architectuur en stedenbouw bij het verbeteren van onze leefomgeving. We hebben een brede kijk op de wereld, we zijn nieuwsgierig én we hebben het vermogen om die verbanden te leggen die ontwerpen visionair en innovatief maken.”

“Nog niet opgeleverd maar deze maand wel feestelijk gestart, is het Centre Aquatique voor de Spelen van 2024 in Parijs. Het winnen van dit ontwerp is voor mij echt een hoogtepunt als architect. Het is natuurlijk een prestigieus topsportproject, maar de meerwaarde zit ‘m voor mij in de demonstratie van ‘nature-inspired design’. De noodzaak om duurzaam te ontwerpen genereerde hier een nieuwe vorm van architectuur, uitgebalanceerd en krachtig. Daarbij ben ik trots op de brede maatschappelijke betekenis van het sportcomplex, de brug en het park voor de wijk Saint-Denis.”

“The Butterfly Effect ligt niet zozeer op de tekentafel maar is wel in een spannende fase van ontwikkeling. We zijn voor een Design Challenge met DS Landschapsarchitecten en Studio Solarix het ontwerpen vanuit de kleinste beestjes gaan onderzoeken. Dat liep uit op een concept voor een lichtgewicht, snelweg-overspannend net dat energie opwekt, geluid dempt en dat begroeiing en insectenleven langs de weg versterkt. We presenteerden The Butterfly Effect op de Dutch Design Week en door de enthousiaste reacties geloof ik echt dat we dit innovatief ontwerp komend jaar een paar stappen richting realisatie kunnen brengen. Dat vind ik het mooie: met ontwerpend onderzoek klein beginnen en uiteindelijk samen de grote uitdagingen van deze tijd adresseren.”

“Mijn persoonlijke missie? Het creëren van verbindingen tussen disciplines, ideeën en mensen om zo aantrekkelijke leefruimten te ontwerpen.”

Jos-Willem studeerde aan de TU Eindhoven, en zet als architect en fanatiek reiziger sinds 1998 bij VenhoevenCS zijn betrokkenheid bij lokale én globale uitdagingen en zijn fascinatie voor cultuur en politiek in voor spot-on ruimtelijke oplossingen.

“… een integrale visie heeft op grote en kleine complexe ruimtelijke vraagstukken. Onze ontwerpen zijn altijd ingegeven door een langetermijnvisie waarbij de sociale impact van de architectuur en de duurzame ontwikkeling van leefbare steden voorop staan.

“Het Platform in Utrecht is voor mij belangrijk vanwege de gelaagdheid. Dit was ontwerpen op een postzegel in het krachtenspel van een hoogstedelijk infra-knooppunt, onlangs vergeleken met ‘Bouwen in een bord spaghetti.’

Voor Het Platform muntten we de typologie MicroCity. Het programma gaat verder dan ‘mixed-use’; het is een natuur-inclusief woonwerkgebouw, met sport en e-sports, met collectieve en commerciële ruimten, aan Utrecht Centraal Station, geconstrueerd bovenop het tramstation Uithoflijn en met vier onverwacht kalme en weelderige tuinen op hoogte.”

“Een project dat nu uitgewerkt gaat worden, is het Pailao River Blueway Project in Shenzhen. Dat doen we met Chinese collega’s hier en met partners in China. We ontwerpen er aan waterberging langs een rivier door eerst uit te zoomen tot het niveau van het gehele stadsdeel, dat klimaatbestendig te transformeren en er tegelijkertijd stedelijke vernieuwing te organiseren. Vervolgens zoomen we weer in voor de herinrichting van de rivieroevers tot ecologische parken; ingericht voor sociaal, cultureel en sportief gebruik.

Ik kijk er echt uit naar om te zien hoe stadsnatuur naast waterberging ook de economische betekenis en de veerkracht, de identiteit en de levendigheid van de hele wijk aanjaagt.”

Mijn missie is om alle talenten die we op het bureau hebben zich te laten ontplooien en daarbij de ontwerpfilosofie en het optimisme van VenhoevenCS mee te geven. We zijn de afgelopen jaren flink gegroeid, wat aanpassing van de organisatie met zich meebracht, maar ik vind het belangrijk om de balans tussen ambitie en de goede, informele sfeer op het bureau daarbij niet uit het oog te verliezen.”

Manfred ontwikkelde zich na zijn opleiding aan de TU Eindhoven bij VenhoevenCS tot specialist op het gebied van alles wat met water en sport te maken heeft. Hij ontwierp een aanzienlijk aantal zwem- en sportcomplexen, zowel nationaal als internationaal en bouwde intussen ook de inverse van een zwembad; zijn eigen woning op het water.

“…met een open houding vraagstukken aanpakt. Onze ontwerpen zijn nooit eenduidig maar hebben altijd een meerlaagse betekenis. We weten met onze integrale aanpak dan ook keer op keer ontwerpen te realiseren die impact hebben op de gebruikers én een sterke sociale component meebrengen voor de omgeving.”

“Sportplaza Mercator was echt een doorbraak. Het was een opeenstapeling van innovatie, engagement en techniek, en met een ambitieuze opdrachtgever. Door de volledig beplante gevels stond Mercator in 2006 al bekend als ‘dat groene gebouw in West’. Het leek ook echt een overgroeid fort in de stad – terwijl de glazen zijde en de doorzichten het complex transparant en licht maken. Het is een levend en sociaal gebouw, een zwembad voor de buurt en de stad – zoals ieder publiek gebouw dat we ontwerpen. “

“Op dit moment realiseren we het sportcomplex voor de Erasmus Universiteit in Rotterdam. De architectonische kwaliteit op de campus is hoog, de universiteit is internationaal georiënteerd en we delen met hen ambities omtrent duurzaamheid. Dit is vertaald naar een sociaal ontwerp waarbij energie, circulariteit en vergroening een belangrijke rol spelen.

Mooi detail is dat we er materialen hergebruiken die we halen uit de sloop van het ‘Paviljoen’ op de TU/e Campus. Bij deze sloop en de nieuwbouw op de locatie in Eindhoven zijn we ook direct als architect betrokken, wat het extra tastbaar maakt! Met de realisatie van 735 studentenwoningen en een bruisende community op de locatie van het gesloopte pand is de cirkel rond.”

“Ontwerpen moeten iets los maken. Het moet voelen als een thuis, je zinnen prikkelen, verrassen en de gezondheid bevorderen. Mijn persoonlijke missie is op dit vlak het beste uit elk ontwerp te halen. “