Van kerk naar moskee
H.F. Sijmons en Th. Rueter ontwierpen de Apostolische Kerk voor een locatie naast een bouwblok met woningen naar ontwerp van Westerman. De kerk en het bouwblok staan weliswaar naast elkaar maar sluiten niet op elkaar aan met hun eigen gemetselde buitenmuren. De kerk werd ontworpen en gebouwd na annexatie van het gebied door Amsterdam en voordat de andere bebouwing in de omgeving tot stand kwam.
Berlagiaanse en Wright
De architecten zijn uitgegaan van een andere schaal voor de omringende bebouwing. In het uiteindelijke resultaat maakt de kerk de indruk enigszins in de verdrukking te staan. Doordat het bouwblok langs de Witte de Withstraat teruggeplaatst werd ten opzichte van de rooilijn kwam nog wel een pleinvormige verbreding voor de kerk tot stand. Sijmons en Rueter verwerkten invloeden van Berlage en Wright in het gebouw, onder meer in de manier waarop is omgegaan met ruimte en compositie. De architecten ontwierpen de kerk van binnen naar buiten. Belangrijkste element is de centrale zaal, waaraan andere ruimten zijn toegevoegd. Deze opbouw is in het exterieur duidelijk herkenbaar aan de compositie van de hoofdzakelijk gesloten gevelvlakken. Aan de buitenzijde ligt het accent op de ingang naar de kerkzaal en niet op de kerktoren, die bescheiden opzij van het gebouw staat. Hierdoor en door de ruimtelijke opbouw blijkt het gebouw ook geschikt voor het huidige gebruik als moskee.