Een podium voor ontmoeting, uitwisseling en inspiratie

Bij dit nieuwe faculteitsgebouw van de Universiteit van Amsterdam was de opgave het realiseren van een gebouw met een omvangrijk programma met onderwijsruimten, kantoren en laboratoria, en vooral een nieuwe academische omgeving, open en wars van achterkamertjes. Een podium voor ontmoeting, uitwisseling en inspiratie.

Drie bouwdelen met een eigen karakter
Een door de UvA uitgeschreven ontwerpwedstrijd werd door het bureau van Rudy Uytenhaak gewonnen, maar de UvA besloot om de opdracht over de drie aanvankelijk concurrerende bureaus te verdelen. Zo is de faculteit een compositie geworden van drie bouwdelen met ieder hun eigen architectonische uitstraling. Rudy Uytenhaak trad op als coördinerend architect. De drie langwerpige bouwdelen zijn evenwijdig aan elkaar opgesteld.

Het grootste bouwblok
Het middelste en tevens grootste (deel C) is door Uytenhaak ontworpen en bevat een grote centrale vide met de hoofdentree, de collegezaal en de kantoren. De laboratoria zijn samen met het studielandschap, de bibliotheek en de cafetaria te vinden in de twee smallere, maar hogere zijvleugels. Tussen deze bouwdelen zorgen ruime vides voor licht en voor diagonale zichtrelaties. Het middelste bouwdeel is opgebouwd rond twee grote, rechthoekige binnenhoven. Dit bouwwerk steekt aan zijn kopse kanten ten opzichte van de zijvleugels naar voren en is hier opgetild waardoor er vanuit de omgeving direct zicht is op de binnenhoven. De gevel wordt gekenmerkt door een onregelmatig patroon van glaspanelen en smalle stroken travertin die de verdiepingen scheiden. In het overwegend helderwitte interieur wordt de sfeer bepaald door houten accenten, zoals de trapleuningen en de bekleding van de zwevende collegezaal.

Vleugel A en B
In laboratoriumvleugel A (van Architectuurstudio HH) is aansluiting gezocht bij Uytenhaaks ontwerp en materiaalgebruik. Er is veel ruimte voor informele ontmoetingen. Centraal element is de brutale stalen trap die door de vide zig-zagt. Vleugel B (van Meyer en Van Schooten) is het meest in het oog springend met zijn paars-zwarte polyester buitengevel die binnen tot in de vide is doorgetrokken. In deze tussenruimte bepalen uitkragende terrassen en knalgele trappen de ambiance