arcam

Transvaalbuurt

De Transvaalbuurt is met zijn licht gebogen straten en gesloten bouwblokken typerend voor het werk van H.P. Berlage en de architectuur van de Amsterdamse School. Dit gold ook voor het schoolgebouw uit 1915 dat tot voor enkele jaren het Joubertplein domineerde maar gaandeweg steeds meer in verval raakte. De opgave werd hier dus vanzelfsprekend het maken van een bakstenen gebouw als onderdeel van de pleinwand.

Multifunctioneel centrum

Programmatisch was de opgave complex. In het pand moest ruimte worden gecreëerd voor de kantoren van een re-integratiebureau en cursus-, gebeds- en ontmoetingsruimtes van een Turkse en een Marokkaanse sociaal-culturele migrantenorganisatie. Aan de gevel zijn de functies van het gebouw af te lezen. Hij is symmetrisch van opzet, met een centrale hoofdingang en aan weerszijden daarvan de entrees voor de twee dubbelhoge gebedsruimtes. Op de bovenste verdieping zijn over de volle breedte van het gebouw kantoren gesitueerd. De grote raampartij boven de ingang markeert de gezamenlijk te gebruiken multifunctionele ruimtes in het hart van het gebouw.

Details

De verschillende mate van transparantie van de diverse delen van de gevel staat in relatie tot de gewenste mate van privacy die per onderdeel van het gebouw varieert. Bij de entrees lijkt het metselverband van een afstand gesloten maar is het van dichtbij juist opvallend open. Ter plekke van de gebedsruimtes is sprake van een regelmatig patroon van kleine, vierkante ramen, in combinatie met een groot raam op straathoogte. De ramen van de kantoren zijn eveneens vierkant, maar zijn van een groter formaat. Het gebouw paart een robuust karakter aan een subtiel gebruik van het ornament en voegt zich zo in de tradities van zowel de Amsterdamse School als de islamitische architectuur.