Unieke samenwerking
Cornelis de Graeff, voormalig burgermeester van Amsterdam, is samen met drie andere heren eigenaar van een aantal stadserven aan de Herengracht. In 1664 wordt een akkoord gesloten tussen de vier eigenaren waarbij de grond wordt verdeeld. Hierbij besluiten ze ook dat ze allemaal zouden bouwen tot één hoogte en onder één daklijst. De rij woonhuizen, aan de Herengracht nummer 571 tot 581, die zij bouwden vormt een unieke samenwerking in de Amsterdamse Grachtengordel. Het pand is aangewezen als rijksmonument.
Rijke gevel
Omdat Cornelis de Graeff in het jaar van de overeenkomst sterft laat zijn zoon Pieter de Graeff het pand bouwen. Pieter de Graeff, die in 1668 een belangrijke bestuurlijke functie in Amsterdam verkijgt, laat het dubbele woonhuis alsnog bouwen. Het gebouw heeft een sobere gevel met een zandstenen middentravee die aan de daklijst wordt bekroond door een gebogen fronton. De gevel wordt in de negentiende eeuw vervangen door de huidige gevel. Hierbij wordt het middentravee naar voren gehaald waardoor het uit de gevel springt. Dit zandstenen middenrisaliet wordt bekroond door een klein fronton.
Plafondschildering
In 1682 laat Pieter de Graeff de kleine stijlkamer van het museum versieren door schilder Paulus de Fouchier met een plafondschildering. Centraal hierop is de Amsterdamse stedenmaagd afgebeeld die wordt omringt door de werelddelen Europa, Azië, Afrika en Amerika. De werelddelen verwijzen naar de handel die met deze verre oorden werd bedreven, waaraan Amsterdam destijds haar rijkdom dankte. De plafondschildering van de grote stijlkamer is rond 1741 aangebracht. De tuin van het pand is in historische stijl ingericht naar het ontwerp van de tuinarchitect Robert Broekema
Tassenmuseum Hendrikje
Vanaf 2007 huist het Tassenmuseum Hendrikje in het pand. Het museum is gespecialiseerd in handtassen, buidels en koffers en bevat 4.500 items. De vaste collectie toont de geschiedenis van de westerse tas vanaf de late middeleeuwen tot heden. Het museum wordt rond 1996 opgericht door Hendrikje Ivo, een antiekhandelaar gespecialiseerd in tassen. De collectie tassen groeide en de bezoekersaantallen werden te groot, waardoor het in 2007 museum verhuist naar de Herengracht 573. Het museum is uniek en heeft als enige in de wereld zo’n uitgebreide collectie. In 2020 sluit het museum haar deuren als gevolg van de coronacrisis.
Tekst: Fieke de Groot