Luycks’ mosterd- en zuurwarenfabriek
In 2002 kwam door de sloop van de Luycks’ mosterd- en zuurwarenfabriek binnen een vroeg twintigste-eeuws bouwblok een terrein vrij, dat herontwikkeld kon worden tot stedelijk woongebied. Vijf jaar later is het ‘Luycksterrein’ ontstaan. Het behelst een appartementencomplex met bedrijfsruimten en een ondergrondse parkeergarage, alsmede eengezinswoningen op een binnenterrein erachter.
Donkerbruine gevels en Franse balkons
Het appartementencomplex aan de Wibautstraat wordt gekenmerkt door een donkerbruine bakstenen gevel met ramen voorzien van metalen kozijnen. De plint van het gebouw aan de drukke straatkant is extra hoog en uitgevoerd in glas, om zo een dynamische woon-werkomgeving te creëren. Aan de achterkant is er zicht op het binnenterrein. De begane grondwoningen hebben een tuin en de appartementen gesitueerd op de verdiepingen hebben een Frans balkon en gevelbrede harmonicaramen, waardoor de hele achtergevel opengezet kan worden.
Bierbrouwershuis
Op het binnenterrein is een voormalig Bierbrouwershuis gehandhaafd. Dit is nu in gebruik als atelierruimte. Daarnaast bevinden zich hier dertien eengezinswoningen met ertussen een plein. Deze woningen zijn bekleed met vergrijsd hout en bestaan uit twee lagen. In de plattegrond van de woningen die het dichtst bij de Weesperzijde liggen, is het niveauverschil op het terrein opgelost door de tuin in een kuil te leggen. De aan tuin grenzende woonkamer is eveneens verlaagd en daardoor extra hoog. Het stille binnenterrein, te vergelijken met een hofje, wordt ontsloten via een poort aan de Weesperzijde.