arcam

‘Gesloten’ gebouw

Tegenwoordig kan een bankgebouw niet transparant genoeg zijn. Architecten wedijveren om wie het meeste licht, lucht en ruimte in een ontwerp aanbrengt. Die transparantie suggereert dat men niets te verbergen heeft en zou de klant het vertrouwen moeten geven dat er geen vreemde trucs worden uitgehaald met zijn geld. Dat was vroeger anders. Toen borg men zijn geld liever op achter een massieve gevel, zoals die van de Amrobank aan het Rembrandtplein.

Berlage

Het ontwerp van de architecten H.P. Berlage en B.J. Ouëndag uit 1926 vormt samen met andere bankgebouwen in de binnenstad uit de eerste helft van de twintigste eeuw een aardig contrast met de glaspaleizen die zijn opgeleverd aan de Zuidas. Mag de voormalige Amrobank vandaag de dag nog op een vesting lijken, het gebouw was bij de oplevering in 1932 zo mogelijk nog meer naar binnen gekeerd.

Robuust karakter

Waar onder de arcaden nu etalages zijn gesitueerd, waren tot een grondige verbouwing in 1966 enkel een paar benauwde vensters met bronzen tralies ingebouwd, omgeven door grote blokken ruw afgewerkt natuursteen. Hoewel de klokkentoren op de hoek van het Rembrandtplein en de Amstelstraat rank is in zijn ontwerp, maakt de afwerking ervan in baksteen dat het gebouw zijn robuuste profiel behoudt.

De verbouwing van 1966 is voor de begane grond en met name de hoogste verdieping zeer ingrijpend geweest. Zo werd er een tentendak van glas gebouwd, wat het silhouet van het gebouw een kristallijnen karakter heeft gegeven, duidelijk zichtbaar wanneer men vanaf de Blauwbrug in de richting van het Rembrandtplein blikt.

Renovatie en herontwikkeling

Gedurende de jaren negentig trokken steeds meer bankvestigingen weg uit de binnenstad, om neer te strijken in gloednieuwe kantoorparken als het Arena-gebied en de Zuidas. Ook de Amrobank kwam leeg te staan. Het pand werd na enige tijd aankocht voor een grootscheepse renovatie. Deze verbouwing naar een ontwerp van architectenbureau Rijnboutt werd afgerond in 2011.

‘the Bank’

Tegenwoordig is het statige pand van Berlage en Ouëndag een verzamelgebouw voor kantoren, winkels en horeca en heet het ‘The Bank’. Niet alleen is het gebouw aan de binnenkant verder open gewerkt, ook op de begane grond is nog meer ruimte voor glas en licht. En daarmee is ‘The Bank’ toch iets meer gaan lijken op zijn glazen evenknieën aan de zuidrand van de stad.