Amsterdamse Architectuurprijs 2010
Op woensdag 7 april 2010 maakte Arcam in Felix Meritis de winnaar bekend van de Amsterdamse Architectuurprijs. De prijs ging naar 4 torens Osdorp van Wiel Arets Architects in opdracht van Eigen Haard. Het project werd gekozen uit 25 nominaties.
Uit het juryrapport
‘4 torens Osdorp’ is een project waaraan jaren is gewerkt. In 2009 kwam de laatste van de vier woongebouwen klaar, nu moet alleen nog de laatste hand worden gelegd aan e landschapsinrichting. Die laatste maakte grote indruk op de jury. De manier waarop de vier schijven en de ondergrondse parkeergarage zijn geïntegreerd in een groenzone met eilanden wordt knap gevonden, vooral doordat hier een subtiele leegte het resultaat is.
“Beseft werd ook dat de 4 torens Osdorp architectonisch natuurlijk verre van nieuw, laat staan experimenteel is. Er werd gesteld dat de configuratie met de vier torens teveel cliché is. De jury toonde veel sympathie voor de verfrissende herontdekking, herinterpretatie en zelfs herhaling van de kwaliteiten van jaren-zestig plannen en gebouwen.”
Lof dus in eerste instantie voor opdrachtgever, supervisor en landschapsarchitect die oude kwaliteiten van het Algemeen Uitbreidingsplan (AUP) uit 1935 hebben herkend en gewaardeerd. Binnen het stedenbouwkundig schema hebben de torens een betoverende werking. Daartoe dragen vooral het abstracte beeld, de statige eenvoud en bescheidenheid in de vormgeving en de rustige detaillering bij. Het project heeft alle kenmerken van een soort ‘hypermoderniteit’ en maakt een metropolitane, op de toekomst gerichte indruk.
Over de Amsterdamse Architectuurprijs
De Amsterdamse Architectuurprijs wordt sinds 2008 jaarlijks georganiseerd door Arcam en is nadrukkelijk een onderscheiding voor architect én opdrachtgever. De prijs vestigt ieder jaar opnieuw de aandacht op het beste deel van de bouwproductie binnen de Amsterdamse gemeentegrenzen. Met de Amsterdamse Architectuurprijs wil Arcam het publieke debat over de Amsterdamse architectuur stimuleren.
De jury bestond dit jaar uit Marc Koehler (architect), Christophe van Gerrewey (architectuurcriticus) en Angelika Schnell (architectuurhistorica).
