Re-thinking the divide
Diversiteit en inclusiviteit in architectuur en stedebouw
Lyongo Juliana, architect en Directeur Caribische Regio bij OZ, onderzoekt als Architect in Residence in het eerste deel van het jaar 2020 de mate van diversiteit en inclusiviteit van de Amsterdamse architectuur.
Het percentage migranten in Nederland groeide tussen 1950 en 2000 langzaam van circa 4% naar ruim 13%. In 2019 was gemiddeld 45% van alle Amsterdammers geboren in Nederland. 55% van de burgers had dus een niet-Nederlandse, of niet-Westerse achtergrond. Onder jongeren gemeten, is het percentage met een Nederlandse achtergrond nog lager.* Architecten zijn veelal opgegroeid en opgeleid in de traditie van de woningwet, volkshuisvesting, wederopbouwarchitectuur en Bouwbesluit – een wereldwijd geroemde traditie om met een ongelofelijke rijkdom en inventiviteit binnen de krappe kaders van geld, omvang en massaproductie tot een vrij rationele architectuur te komen.
Lyongo Juliana vraagt zich af of een veranderende bevolkingssamenstelling kan leiden tot een veranderende opdracht en of architecten zich voldoende bewust zijn van de automatismen die er in de Nederlandse architectuur en stedebouw verankerd zitten. Waarom is er zelden een ruime hal in een woning zodat je op fatsoenlijke wijze je schoenen aan en uit kan doen? Hoe ziet een inclusieve (winkel)straat er uit en hoe richt je de openbare ruimte in zodat de ontmoeting geen bedreiging is?
Waarom is er zelden een ruime hal in een woning zodat je op fatsoenlijke wijze je schoenen aan en uit kan doen?
“Centraal in mijn onderzoek als Architect in Residence staat de vraag of er naar aanleiding van de veranderde demografie al een veranderde vraag is of wat die vraag zou moeten zijn. Dit zal ik de komende vijf maanden onderzoeken aan de hand van drie werkvelden: de openbare ruimte, retail & horeca en de woningplattegrond. Voor elk van de drie thema’s werk ik samen met een expert op dat gebied. Per thema komt er ook een debat en een artikel, waarin ik ook onderzoek of er voldoende ruimte is om nieuwe ideeën en behoeften op te nemen in de Nederlandse woningen. Zo hoop ik een cultuuromslag binnen de architectuurwereld te bereiken, zodat architectuur en stedebouw vanuit breder perspectief een bijdrage leveren aan een leefomgeving waarin alle Amsterdam zich herkennen en thuisvoelen.”
Over Lyongo Juliana
Lyongo Juliana is in Utrecht geboren. Zijn schooljaren heeft hij op Curaçao doorgebracht. Na een voorproefje aan de Pennsylvania State University in de USA heeft hij zijn opleiding tot architect aan de TU in Eindhoven voltooid. Zes weken na het behalen van zijn bul vloog hij naar St. Maarten waar hij als architect drie jaar o.a. aan de wederopbouw van het eiland heeft gewerkt na orkaan Luis. Om te achterhalen waar hij stond als architect besloot hij terug te keren naar Nederland en heeft hij ruim zes jaar onder de vleugels van zijn voormalige hoogleraar gewerkt bij de Architectengroep in Amsterdam. In december 2004 is hij definitief uitgevlogen. Met ruim negen jaar ervaring op zak koos hij ervoor om vier dagen per week les te gaan geven aan de Universiteit van Curaçao en van daaruit zijn eigen bureau op te bouwen. Drie jaar later was het zo ver en kon hij voor het eerst leven van de architectuur. Vlak daarna ging hij de samenwerking met OZ uit Amsterdam aan (toen nog OeverZaaijer architectuur en stedebouw). In die samenwerking hebben ze gewerkt aan verschillende grote projecten op de voormalige Nederlandse Antillen. Twee en half jaar geleden besloot Lyongo terug te keren naar Amsterdam om als directeur Caribische Regio aan de slag te gaan bij OZ
Over de Architect in Residence
De Architect in Residence (AiR) is een onafhankelijke ontwerper die in een vrije rol binnen ARCAM met bijvoorbeeld debatten, moderaties en columns de discussie aanjaagt over stedelijke ontwikkelingen. De AiR geeft gevraagd en ongevraagd advies aan de stad en haar bewoners.