arcam

We trappen de reeks af met een fietstocht uit 2014. Deze tour was opgezet voor de Dag van de Architectuur ter viering van de opening van de Oostveer. De Oostveerpont zorgt ervoor dat je een heel rondje IJ-oevers kunt doen via de pontjes.

Let op! Neem een mondkapje mee, deze zijn verplicht op de pont.

Open de kaart via je telefoon of tablet. Als je in de kaart op de rode markers klikt, krijg je meer informatie en beelden van de projecten. De blauwe punten geven de fietsroutes aan, linksom of rechtsom.

‘Hotel de Goudfazant’, bij de naam denk je aan een hotel maar dát is het niet. Het is een 1200m2 loods, waar gegeten kan worden, met een ruig en rauw interieur. Een deel is onaangetast en bevat roestbruine palen en ook hangen er kroonluchters gemaakt van flesjes, zijn er rode kantinestoeltjes en linnen tafelkleden. Echt iets voor de creatieve Amsterdammer!  Het restaurant is wegens corona omgebouwd tot supermarkt, Vedejo de Goudfazant. Je kunt eten afhalen en je kunt er leuke producten kopen. Geen toiletpapier, maar eigengemaakte producten zoals mayonaise, augurken en jam. Ondernemingen uit de buurt zijn welkom om hun producten te verkopen in de winkel. Zo verkoopt Euro Pizza hier eigengebakken, bevroren pizza’s. Ook verkopen ze verschillende wijnen. Het pand is groot, dus het kan helemaal coronaproof.

De Amsterdamse buurt Vogeldorp stadsdeel Amsterdam-Noord. De buurt ligt tussen de Zamenhofstraat, Zesde Vogelstraat en de Vogelkade en ze is gebouwd volgens de tuinstadbeginselen. Net als het Disteldorp aan de westzijde van het Noordhollandsch Kanaal is Vogeldorp in 1919 gebouwd als semi-permanent nooddorp om de meest acute woningnood te lenigen. Qua stijl heeft architect Boeyinga het midden gezocht tussen de toentertijd heersende stijl van de Amsterdamse School en de Waterlandse bouw. Karakteristiek zijn de poorten die de woonblokken aan elkaar koppelen en die ook aanwezig zijn in de later gerealiseerde tuindorpen Oostzaan en Nieuwendam.

Door de jaren heen zijn Vogel- en Disteldorp onverminderd populair bij bewoners. Na een aantal grootscheepse restauratiebeurten staan de dorpen er nog steeds en zijn sinds 2001 opgenomen op de Gemeentelijke Monumentenlijst.

Verscholen tussen de Nieuwendammerdijk, de kerk en het water van de Grote Die, liggen 17 woningen. Hier wordt gewoond aan de straat-, tuin- of waterkant. De huisjes worden gekenmerkt door hun verticale ramen, dienen als panoramavensters. In 2010 werd het project Meerpad genomineerd voor de Gouden AAP, dé Amsterdamse Architectuurprijs georganiseerd door Arcam.

De Buiksloterdijk is van oorsprong onderdeel van het dorp Buiksloot, gelegen aan het IJ waartegen de dijk de huizen moest beschermen. Het dorp kent door deze ligging aan het IJ een lange geschiedenis als belangrijk knooppunt voor watertransport tussen Amsterdam en Noord-Holland. Na ontstaan van het dorp in de dertiende eeuw ontwikkelde het zich in de zeventiende eeuw door zijn overstapfunctie tot een bedrijvig dorp en centrum van vermaak.

Op nummer 280 staat het kapiteinshuis, onderdeel van het kapiteinshemeltje (nrs. 280-284): een reeks houten huizen die werden bewoond door gepensioneerde kapiteins. De kern van het huis is van omstreeks het midden van de zeventiende eeuw , de pronkgevel in Rococo-stijl van een eeuw later. De gevels van de dijkwoningen zijn er in alle kleuren en stijlen, zoals halsgevels (nr. 330) en klokgevels (nr. 206). In de woningwet van 1901 werden stenen huizen de norm waardoor sommige huizen een stenen onderpui hebben gekregen (nr. 214). Door de aanleg van de nieuwe Leeuwarderweg (1968) en andere verkeerstechnische ontwikkelingen zijn er delen van de dijk gesloopt.
Veel van de huizen zijn nu rijksmonument.

De voormalige Sint Ritakerk heeft mede door historische gebeurtenissen als het bombardement op Noord (in 1943) een bijzondere betekenis voor de buurt. Deze Rooms-Katholieke kerk, ontworpen door A.J. Kropholler, de broer van de ‘eerste vrouwelijke architect’, Margaret Staal-Kropholler, bestaat vooral uit baksteen en natuursteen. In 2020 opende in de oude Sint RitaKerk een nieuw budget hotel, genaamd BUNK, met 107 kamers en 50 slaapcabines, ofwel ‘pods’. In het ontwerp wordt de focus gelegd op de historische architectuur van het gerenoveerde monument.

Deze buurt is vernoemd naar de architect. Zijn vrouw, Louise Went, ontwierp de interieurs. De Van der Pekbuurt staat bekend om zijn gekromde straten, pleinen en besloten ruimtes. In 2015 werd gestart met de renovatie van de Van der Pekbuurt. Architectenbureau Hoogeveen boog zich over het ontwerp. Tijdens de renovatie werd het casco vernieuwd, de indeling van woningen werd aangepast, nieuwe kozijnen geplaatst en nieuwe funderingen gelegd. De buurt is een beschermd dorps- en stadsgezicht en het historische, dorpse karakter werd zo goed als mogelijk aangehouden. Tot in detail is het oorspronkelijke straatbeeld in ere hersteld, te zien aan onder meer de deuren, dakkapellen en de gemetselde tuinmuurtjes.

Degene met een oplettend oog ziet dat deze brug dezelfde kleur heeft als de top van de A’DAM toren. Het idee achter deze brug is een filmische ervaring te creëren als je door de rondjes naar de rest van Amsterdam kijkt. Met een beetje fantasie lijkt het alsof je door allemaal kleine schermpjes naar het uitzicht kijkt.