Concertgebouw

A.L. van Gendt, Pi de Bruin, 1886

Muziekverering in neorenaissancestijl
Het Concertgebouw in Amsterdam is ontworpen door architect A.L. van Gendt. Van Gendt is onder andere bekend als architect van theater Frascati en café de Ysbreeker. Als inspiratiebron voor het Concertgebouw heeft hij de concertzaal Gewandhaus in Leipzig gebruikt. Het Concertgebouw is in de internationale neorenaissancestijl opgetrokken, maar het gebruik van baksteen met horizontale natuurstenen banden laat invloeden van de Nederlandse tradities zien. De voorgevel aan de Van Baerlestraat heeft een classicistische zuilenrij, bekroond met een fronton. Tussen de zuilen hangen bustes van de beroemde componisten Beethoven, Sweelinck en Bach. “Concert-gebouw” staat in gouden letters op het fries aangegeven en op het timpaan staat een voorstelling die Van Gendt beschreef als “de genius der muziek en de muze der toonkunst en aanverwante zusteren”. Op het dak blinkt een drie meter hoge gouden lier die maar liefst 607 kilo weegt.

Midden in het weiland
Het Concertgebouw is gereed in 1886. Het staat op dat moment echter buiten de bebouwde kom, midden in een weiland. Voor het haar deuren kan openen in 1888, wordt eerst een sloot gedempt, de toegangswegen bestraat en straatverlichting aangebracht. Inmiddels is het Concertgebouw opgenomen in de stedelijke context van het Museumplein, een van de drukstbezochte plekken in Amsterdam.

Speciale status
In 1972 krijgt het Concertgebouw de status van een rijksmonument. Bij de viering van het 125-jarige bestaan van het gebouw in 2013, krijgt het Concertgebouw ook een Koninklijke status toegewezen. Sindsdien is de officiële naam het Koninklijke Concertgebouw.

Beschermde akoestiek en moderne zijvleugel
De Grote Zaal van het Concertgebouw staat bekend om haar akoestiek. Bij renovaties aan de zaal wordt de oorspronkelijke vormgeving en de afwerking intact gelaten om zo deze akoestiek te kunnen behouden. Het exterieur daarentegen is wel bij een renovatie ingrijpend veranderd door de aanbouw van een nieuwe zijvleugel aan de oostzijde. Deze aanbouw maakte onderdeel uit van het renovatieplan van 1985-1988 dat is uitgevoerd onder leiding van architect Pi de Bruijn. De zijvleugel bestaat uit een uitbreiding op de eerste verdieping die met pilaren op de stoep steunt. De horizontale vorm en het gebruik van veel glas dragen bij aan het zwevende karakter van deze zijvleugel. In de zijvleugel is de nieuwe hoofdingang en een extra foyer ondergebracht. Daarnaast dient de zijvleugel ook als overkapping tegen de regen wanneer men in de rij voor de ingang wacht.

Website by HOAX Amsterdam