Voormalige kerk omgevormd tot wooncomplex
Op de plek waar de voormalige neogotische kerk ‘De Liefde’ van P.J.H. Cuypers stond, is een wooncomplex van 101 woningwetwoningen gerealiseerd. In het complex zijn ook een kleine kapel en een jeugdcentrum geïntegreerd. De Belgische architect Charles Vandenhove koos voor een hofbebouwing, een gebouwtype dat in Amsterdam in de 19e eeuw voor het laatst gerealiseerd werd. De doorlopende kroonlijst met dakkapellen en de regelmatige indeling van ramen en decoraties zorgen voor eenheid.
Historiserende architectuur
De neo-classicistische gevelwand is een typisch voorbeeld van historiserende architectuur. De rood bakstenen gevelwanden met loggia’s sluiten in hoogte, kleur en indeling goed aan bij de omliggende 19e eeuwse bebouwing. De halsgevels verwijzen naar de Amsterdamse grachtengordel. Vandenhove sluit met zijn ontwerp aan bij de cultuurhistorische identiteit van Amsterdam. Hij heeft niet alleen oog voor de functie van het gebouw, maar houdt tevens rekening met de ‘genius loci’, de eigenheid van de plek. In de poorten naar de binnenplaats zijn kunstwerken van de Fransman Daniel Buren verwerkt. In het midden van de binnenplaats staat een fontein omringd door een colonnade. Het water, symbool voor de bron van het leven, is een terugkerend element in het werk van Vandenhove.
Kunstenaarsinitiatief
In het woongebouw heeft Vandenhove op eigen initiatief een gebedsruimte ontworpen. De rechthoekige witte zaal wordt verlicht door vierkante vensters. De vierkante vorm keert ook elders in het ontwerp van de kapel terug. Op de witte wanden en plafond staan woorden die willekeurig over de muren lijken te zijn aangebracht: een kunstwerk van de Amerikaan Robert Barry. Het is kenmerkend voor Vandenhove die in veel van zijn projecten kunstenaars betrekt.