Trapsgewijs door de buurt
Het nieuwe gebouw van het Marcanti College is gebouwd op een van de laatste open plekken in het zuidelijk deel van het Marcanti-eiland. Net als dit hele gebied, dat wordt begrensd door twee vaarten en de Jan van Galenstraat, was de beschikbare locatie driehoekig. Daarom heeft de plattegrond de vorm van een wig gekregen. De school is samen met enige nieuwbouw binnen een bestaand plan, in de jaren ‘70 ontworpen door Sier van Rhijn, gerealiseerd. Door een noodschool en sportzalen te slopen, komt er ruimte vrij voor nieuwbouw. Het uiteindelijke ontwerp past goed in de bestaande stedenbouwkundige typologie door de getrapte vorm, welke ook is toegepast in de naastgelegen woningbouw. De school spiegelt de blokstructuur om de as van het Marcanti-eiland en complementeert de oorspronkelijk bedoelde symmetrie.
Een zwarte school
Via de entree, gelegen aan de korte kant van de plattegrond, bereiken de leerlingen via een lobby en een open trappenhuis de lokalen. Deze zijn ondergebracht in twee vleugels die samen de V-vorm van het hoge en lichte atrium bepalen. Het atrium is daarnaast het middelpunt van de school. Aan de brede kant van de school bevindt zich in een doosvormige overstek de gymzaal. Aan de straatzijde wordt het beeld bepaald door zwarte baksteen waar de school uit is opgetrokken. Voor het overige domineert een systeem van aluminium golfplaten en strookvensters het exterieur.
Lieke Haan