Van HBS naar gymnasium
In de jaren vijftig ontwierp een jonge Johannes Bernardus een nieuw HBS-gebouw aan de Jan van Eijckstraat in Amsterdam-Zuid. In 2000, ongeveer en halve eeuw later, nam het St. Ignatiusgymnasium zijn intrek in het inmiddels verouderde gebouw. Toenmalig rector Hans Buijze vroeg in 2004 na een kleine opknapbeurt, LEVS om een grondige oplossing. De uitdaging was een zeer uitgebreid programma te realiseren op een relatief klein oppervlak in een karakteristieke woonwijk die onderdeel is van Berlages Plan Zuid. Uitbreiding en aanpassing op de locatie zelf was de uitkomst. LEVS situeerde nieuwbouw op de plaats van de vroegere gymzaal en ging over tot grootscheepse renovatie van het oude gebouw.
Open en duurzaam
Vorm en materiaal verschillen maar ritme en kleurgebruik van de gevels zijn vergelijkbaar. Het oude gebouw heeft betonnen spanten die de verticale lijnen benadrukken; in het nieuwe gebouw zijn deze lijnen gemarkeerd met aluminium frames rondom het metselwerk. Het beton is hier weer overgenomen in de horizontale banden onder de ramen. Oud en nieuw zijn met elkaar in verbinding door een glazen hal. Transparante leslokalen, met daartussen studieplekken en docentenkamers, zorgen voor openheid. De binnenhof tussen de vleugels is een beschutte ontmoetingsplek geworden waar leerlingen toegang hebben tot de fietsenstalling in een oude bunker uit de tijd van Johannes Bernardus. Onder de nieuwe vleugel heeft LEVS, eveneens ondergronds, een gymzaal en een muzieklokaal gerealiseerd. Het St. Ignatiusgymnasium is in alle opzichten een duurzaam gebouw: het kan bogen op energielabel A en werd nog tijdens het bouwproces tot jong monument bestempeld.