arcam

De afvalplaatsen zijn een integraal onderdeel van onze manier van leven en hebben de groei van de stad Amsterdam en haar landschap beïnvloed en zullen dat blijven doen, zij het in de schaduw.

Van ondergrondse containers en onopvallende, monumentale architectuur voor verbrandingsovens en recyclingfaciliteiten tot het bedekken van historische stortplaatsen met recreatieparken. Al deze aspecten richten zich op ruimtelijke praktijken van camouflage, verbergen en ontkenning. Maar wanneer ze van dichtbij worden onderzocht, worden ze onthullende ruimtelijke producten van een samenleving gericht op expansie, uitsluiting en extractie, waarbij marktlogica de zaken verder compliceren.

Het verbergen van de zogenaamde externe effecten van ons consumentisme voorkomt dat we hun langetermijneffect op ecosystemen en toekomstige generaties begrijpen. Nog meer, het belemmert concrete discussies over hoe veranderingen kunnen worden aangebracht. Gesprekken over circulariteit, het sluiten van kringlopen en een afvalvrije 2050 blijven abstract als ze geen verbinding hebben met de fysieke stad. Het ontwerpen van een nieuwe circulaire stad vereist dat ontwerpers hun rol erkennen, niet alleen door duurzamere materialen te selecteren, maar ook door de architectuur en de impact van de huidige ruimtelijke afvalsystemen en hun erfgoed te bestuderen.

Met ons onderzoek willen we een speculatieve stadsgids maken over het stadsafval systeem voor zowel professionals als het grote publiek. Een gids van verborgen afvalruimtes om te wandelen, fietsen en te verkennen, gericht op het creëren van publiek bewustzijn en reflectie over hoe we leven tussen en bovenop ons afval, en voor professionele ontwerpers om te onderzoeken hoe en waar ze kunnen bijdragen met ontwerpkracht in het transformeren van afvallandschappen.